• Alles
  • Columns
  • Verhalen
  • Gedichten

zondag 17 februari 2013

Het f-woord


Een tijdje geleden heb ik het besloten. Ik ben principieel nergens fan van. Het was een grootse beslissing die niks in mijn leven veranderde omdat ik nooit ergens fan van ben geweest. Dat wil ik graag zou houden. Het komt vooral ook door het woord. Fán, je wilt toch niet ergens fan van zijn. Bij fans denk ik aan hordes gillende meisjes die flauwvallen als ze een handtekening van Justin Bieber krijgen, aan vrouwen van vijfenveertig met een ‘IRobbie’ T-shirt, en aan meiden die op elke Instagram foto van Nick en Simon reageren en steevast eindigen met ‘PS Simon, je bent zóó knap’.  Neehee, ik houd me verre van de fans op deze aardbol. Dat neemt niet weg dat ik geen favoriete zanger heb. Integendeel, al sinds jaren luister ik naar Jack Johnson, kijk ik interviews met hem en gebruik ik Google Translate om de – overigens vaak briljante - songteksten te begrijpen. Ik heb zes albums in mijn kast liggen en heel wat gedownloade liedjes op mijn computer, en  ik heb – zelfs dat - af en toe een foto van hem als achtergrond op mijn computer. Maar waag het niet me fan te noemen. Ik bén ér géén fán ván. Net zoals ik ook absoluut geen fan ben van Wie is de mol?, een  fantastisch programma met een geweldig concept, leuke deelnemers, schitterend camerawerk  en  briljante montage. Echt. Het is het enige televisieprogramma dat ik volg, maar – voor de duidelijkheid - ik ben geen fan.
Synoniemen.net is een van mijn favoriete websites.
Het is zo jammer dat het f-woord zo’n nare bijsmaak heeft gekregen want wat ben ik dan? Synoniemen.net geeft een aantal opties.

 ‘Bewonderaar’? Klinkt een beetje eng. ‘Supporter,’ het is geen voetbalclub. ‘Freak,’ mwoah, ‘fanaticus,’ nee. Het enige woord wat er tussenstaat en geen bijsmaak heeft is ‘ventilator,’ maar dat dekt niet echt de lading. Ik zou zelf een woord kunnen bedenken, maar zodra mensen het gebruiken klopt de betekenis niet meer. Daarom heb ik besloten, vlak na het moment dat ik besloot nergens fan van te zijn, dat wat ik wel ben geen naam te geven. Want – om maar even iets griezeligs met een verkeerde bijsmaak te zeggen - hier schieten woorden te kort. Hwel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten